No hej~

Kochani razem z Yuuki szykujemy małą niespodziankę. :3 A mianowicie opowiadanie! :)
Jedna część opowiadania będzie pisana przeze mnie a więc ja będę narratorem pierwszej części a Angela drugiej. Wpadłyśmy na to po ostatniej współpracy(notka o Japońskich stylach). Jak mówiłam nie była to ostatnia współpraca. Arigatou.~
To tak krótko na dziś, nie długo zostanie ono wstawione. (jak ja skończę poprawiać swoją część)
Myślałam aby zrobić coś o Korei. Ale to jak wstawię opowiadanie. Jakieś pomysły co by można uwzględnić?
Papa~


song:
Piosenka która zawsze poprawia mnie w dobry humor!
Donghae&Eunhyuk.  ♥.♥

Style japońskie, cd.

Notka zrobiona przez Yuuki, która mi bardzo z tym pomogła.  Dziękuję Ci bardzo. <3 Jesteś wielka! :)

Wiem, to wstyd interesować się Japonią, a mało wiedzieć o stylach japońskich D: . Ale to nadrobiłam dzięki Angeli. Heh, Arigatou.~ <3 No i trochę też będzie ode mnie w sumie praca wspólna nad tą notką, mam nadzieję że nie ostatnia. ^____^ Z góry przepraszam że za dużo czytania. XD" A więc nie narzekać, tylko czytać! :)


Visual kei- moda, styl ubioru i zachowania, przyjęty wśród muzyków japońskich, charakteryzujący się kolorowym a zarazem mrocznym  , ekscentrycznym, szokującym makijażem, fryzurami i kostiumami oraz łączącym elementy obu płci, stąd wielu ludzi nie znających się na tym stylu  myli mężczyzn biorąc ich za transwestytów lub homoseksualistów. Kierunek ten powstał pod koniec XX wieku. Jest traktowany częściowo jako osobne zjawisko kulturowe, a częściowo jako nieodłączna cecha japońskiego rocka niezależnego. Magazyny poruszające często temat visual kei  to Arena 37 °C, Fool's Mate i SHOXX.  Można je zakupić na takich stronach jak :

http://www.amazon.co.jp

http://www.jptou.com/shoxx.html



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oshare kei- styl ,który wykształcił się z mroczniejszego, bardziej gotyckiego gatunku visual kei.Lecz oba te kierunki różnią kluczowe aspekty ,z których jednym z najważniejszych jest wykorzystanie środków wizualnych wyróżniających zespół. Jakieś dziesięć lat po tym, gdy narodził się ten kierunek, nowy, jeszcze bardziej wyrazisty styl wdarł się na japońską scenę muzyczną. Jeśli visual kei to mrok i gotyk, oshare kei to jasność i pozytywność. To było zupełne przeciwieństwo tego cieszącego się powodzeniem stylu. Ogólnie rzecz biorąc, terminu oshare kei używa się do opisania każdego zespołu, który przykłada znaczną wagę do wizualnych aspektów swojej pracy, ale w celu uzyskania przeciwnego efektu niż visual kei. Artyści oshare zazwyczaj starają się skupić na uroczej, jasnej i kolorowej stronie życia, chociaż wiele zespołów pasujących do tego opisu często korzysta także z innych elementów. Można porównywać styl artystów oshare z decora kei, modą regularnie pojawiającą się na ulicach Harajuku, przytłaczają nawałem kolorów i dziecięcego entuzjazmu.

Ciekawostka:

Za jeden z pierwszych zespołów oshare kei uważa się, powstały w 2001 roku, baroque, ale, jak to bywa z każdym gatunkiem, na jego dzisiejszą różnorodność złożyło się wiele zespołów.

Charlotte

An Cafe. *-*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dolly kei -nowo-powstający styl opierający się na  bajkach japoński ale nie tylko główną też inspiracją są bajki europejskie a szczególne braci Grimm. Charakterystyczne są  tutaj spódniczki czasami także pojawiają się symbole religijne.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Cospaly – krótko mówiąc jest to styl polegający na przebieranie się za postacie z mangi, anime, gier wideo i filmów.W wielu krajach odbywają się konwenty fanów mangi oraz anime oraz festiwale z konkursami na cosplayowe kostiumy. Stroje powinny być przygotowane własnoręcznie. Prezentacje kostiumu trwają zwykle od minuty do pięciu, a nagrodami za wykonanie najlepszych kostiumów są gadżety.Miejscem gdzie możemy spotkać najwięcej Cosplay'erów jest oczywiście Harajuku.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Decora(Dekora, Decorer)- następny styl wśród tak licznych trendów japońskiej mody ulicznej w którym pojęcie "za dużo" nie istnieje. W świecie Decora ludzie noszą się kolorowo aż do przesady, ich styl jest uroczy, bogaty i bardzo, bardzo fantazyjny. Elementy prawie że obowiązkowe - skarpetki w różnych kolorach, słodkie kolory jak róż i absolutny nadmiar ozdób i akcesoriów.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Seifuku-moim zdaniem w pewnym sensie to też jest styl, gdyż w całej Japonii jest wiele szkół a co za tym idzie różnorodność mundurków szkolnych ,które są charakterystyczne dla danej placówki . Wielu chłopców nosi białe koszule, spodnie i czapki. Młodzi chłopcy często ubierają się bardziej formalnie do zdjęć klasowych niż robią to na co dzień. Dziewczęce mundurki mogą składać się z plisowanej spódnicy i białej bluzy. Czasami dziewczęta noszą strój marynarski. Wariant mundurka może zależeć od sezonu. Zazwyczaj też zarówno chłopcy jak i dziewczęta noszą jaskrawe czapki aby uniknąć wypadków drogowych. Mundurki w szkołach średnich tradycyjnie przypominają styl wojskowy dla chłopców i marynarski dla dziewcząt.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ganguro,Yamanba i Loucour
Ganguro-  charakteryzuje się on bardzo jasnym - żółtym lub srebrnym kolorem włosów, ciemną skórą wywołaną zbyt długim czasem spędzonym na solarium, mocnym jasnym makijażem, tipsami, długimi rzęsami. Ponadto dziewczęta ozdabiają twarz naklejkami, cekinami i kryształkami. Nadgarstki i szyja uginają się pod ilością i ciężarem tandetnej biżuterii, modne są też pierścionki, mini spódniczki i buty na bardzo wysokich platformach. (chyba  odrobinę gorzej niż tzw. "plastiki" w Polsce????)

Yamanba i Loucour- to o wiele bardziej hadrkorowa wersja ganguro i ile tam ich włosy były tlenione to tutaj jeszcze bardziej, makijaże mocniejsze, tworzone głównie białą pomadką i białymi cieniami na niemal brązowej skórze. (omg. :O)

Początek tego stylu datuje się na 2000 rok i ma udowadniać wszystkim dookoła, że japonka, często zniewolona kobieta, może sama decydować o swoim wyglądzie i robić co zechce, nie zważając na kulturę i tradycję swojego kraju. Jest to styl dla wyzwolonych, nowoczesnych pań.<ok> Wygląda to w zasadzie jak przeciwieństwo gejszy - niegdyś symbolu kobiecości i piękna - blada cera i czarne włosy. Ganguro to blond i ciemna karnacja. Poza kontrowersyjnym efektem zaznaczyć trzeba, iż taka metamorfoza może być bardzo szkodliwa dla zdrowia - nadmiernie farbowane czy tlenione włosy stają się słabsze i niszczą się. Wielu lekarzy apeluje również o umiar w stosowaniu solarium a typowa Ganguro jest niemal czekoladowa! Ucieczka do niezależności może się więc źle skończyć. Hm, moim zdaniem to jest trochę przerażające(?).. Ale co kraj to obyczaj. Ale podziwiam je, bo ja bym tak nie wyszła z domu. Wstyd? Tak, na pewno. Są odważne i interesujące, przyciągają uwagę.. Czyli jeśli dziewczyna jest blada jak ściana, ma ciemne włosy w Polsce to może być taką Ganguro, no bo one są totalnym przeciwieństwem Japonki, to tak jak blada polka o ciemnych włosach, oczach. XD

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hime Gal- mniej znanym i mniej spektakularnym stylem młodych japonek jest Hime gal. Tutaj liczy się szyk i wyczucie stylu. Ważne są markowe kreacje, piękne kompozycje. To są po prostu księżniczki. Na głowie piękny diadem dopasowany do fryzury układanej przez kilka godzin, na stopach kryształowe pantofelki a na pięknych sukniach ogromne kokardki, wstążki i koronki. Inspiracją tego stylu jest Paris Hilton oraz księżniczki rodem z Disneya. Życie Hime gal nie tylko musi wyglądać jak u księżniczki ale musi dosłownie takie być! Szukają one tylko bogatych chłopców, są rozpieszczone i lubią wszystko co słodkie, ładne i przede wszystkim drogie! *wzdycha* Nie skomentuje tego, trochę puste zachowanie(?). Ale jak pisałam wcześniej co kraj to obyczaj. Ale wyglądają uroczo. =^__^=

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

No to dziś na tyle, może postaram się dać coś jeszcze o Gyaru ale to kiedy indziej.

papa.~



Lolita Fashion.

Lolita Fashion, zdecydowanie mój ulubiony styl japoński. Hueh, głupi by o nim nie wspomnieć. Prawda? XD
Bardzo mi się podobają te ich sukienki, bez względu jaki to jest typ. Na konwentach można spotkać wiele dziewcząt przebrane właśnie za lolity. Wyglądają naprawdę uroczo.
Lolita fashion można podsumować  jako inspiracje stylem z ery wiktoriańskiej i rokoko, również trochę stylem z mody edwardiańskiej.

Panie idące tym stylem dążą do tego aby wyglądać jak lalka z ery wiktoriańskiej. Strój ich uwzględnia: spódnicę do kolan, bluzkę z bufiastymi rękawami, podkolanówki i czepek bądź inny kapelusz, noszą również koronkowe sukienki z falbankami. Włosy są zazwyczaj kręcone upięte w kucyki. Im spódnica szersza tym lepsza a na nogach obowiązkowo buty na platformach bądź sznurowane trzewiki. Chyba najbardziej koniecznym akcesorium jest parasolka, dlatego iż panie te cenią sobie bladą cerę.
Styl ten to nie tylko styl, to cały sposób noszenia się, preferencje muzyczne i żywieniowe. Lolita powinna się nosić dystyngowanie, powinna być skryta i cicha. Tak jak przystało na romantyczną damę naszych czasów. :D
Styl ten ma wiele odmian, ale są takie 4 wiodące.

Gothic Lolita- preferują bardziej mroczny i agresywny styl. Nie brak tutaj czarnych strojów i koronek. Panie jak i panowie noszą mocny makijaż z  podkreślonymi oczami.

Sweet Lolita- nawiązuje do słodkiego lecz laleczkowego  stylu. Panie ubierające się tak preferują raczej jasne, pastelowe kolory i kwiatowe motywy. Wyglądają strasznie uroczo. *-*

Klasyczna lolita- takie typowe nawiązanie do historycznej inspiracji erą wiktoriańską. Jest to połącznie sweet i gothic lolity, z nie dużą ilością ozdób. Jest to taka równowaga. Chyba najbardziej podoba mi się ta odmiana tego stylu. ^_^

Punk Lolita- to jest chyba najbardziej odważna odmiana tego stylu. Ten styl zawiera dużo motywów współczesnych. W ubraniach wykorzystuje się takie materiały jak lateks, ćwieki, skóry, agrafki, porwane materiały itp. Punk lolita charakteryzuje się mocnym makijażem oczu, kolory bazowe to czerwony i czarny.

Jest jeszcze kilka odmian tego stylu np. Ouji Lolita- styl typowo dla panów, Wa Lolita-stroje ich są inspirowane tradycyjnym ubiorem japońskim, Hime Lolita- ostrzejsza wersja Hime Gyaru, Shirololi- panie ubrane całe na biało. 

Można by naprawdę wiele na ten temat napisać. :3 Ale to chyba wystarczy, papa~

Kultura Japonii, cz II.

Dziś chciałam wam coś przybliżyć o domach,szkole,i o tradycyjnym stroju japońskim jakim jest kimono.
Następna notka będzie o LOLITACH. *-*

Domy Japońskie. 

Domy i mieszkania japońskie bardzo różnią się między sobą. W wiejskich regionach Japonii można jeszcze znaleźć tradycyjne domy z drewna i gliny, kryte dachówką. Przed drugą wojną światową wiele z tych domów kryto słomą ryżową. Lato w Japonii jest gorące i wilgotne, więc domy buduje się tak, aby były przewiewne. Rozsuwane drzwi i okna są zrobione z papieru i drewna. Można je wyjąć, jeśli chce się z dwóch małych pokoików zrobić jedno duże pomieszczenie. Podłoga w przedsionku, przedpokoju i kuchni jest drewniana. Pozostałe pokoje są wyłożone trzcinowymi matami. Domy w centrum Tokio wyglądają o wiele inaczej.


Szkoła.


Japoński system szkolny składa się z pięciu etapów:
1.Przedszkole (3-6 lat),
2.Szkoła podstawowa (6-12 lat),
3.Szkoła średnia niższego stopnia (12-15lat),
4.Szkoła średnia wyższego stopnia (15-18 lat),
5.Szkoły wyższe.

W szkołach średnich i podstawowych wymaga się aby uczniowie nosili mundurki, które są uszyte według bardzo ścisłych reguł. Mundurki dla chłopców są czarne, a dziewczęta mają granatowy żakiet i plisowaną spódnice. (swoją drogą mundurki w japońskich szkołach są urocze *-*)
Uczą angielskiego, ale nauka japońskiego jest najważniejsza. Gramatykę opanować dość łatwo, ale nauka pisania zajmuje trochę czasu. Uczniowie muszą nauczyć się trzech alfabetów hiragany, katakany i kanji(znaków chińskich).

Mundurki. :3 Tak patrzę na te mundurki i dochodze do wniosku że w Polsce by się coś takiego  też byłoby fajne. 

Kimono.

W wielu rodzinach kimono przechodzi z pokolenia na pokolenie, jest swego rodzaju świętością i młode dziewczęta, czy nawet dojrzałe kobiety zakładają je tylko i wyłącznie podczas wielkich świąt. Noszenie kimona jest we współczesnej Japonii luksusem, na który pozwala sobie coraz mniej Japończyków. Na co dzień w kimonie najczęściej spotkać można dystyngowane Japonki w średnim wieku, zajmujące się artystycznym hobby: ceremonią parzenia herbaty, ikebaną, kaligrafią. Kimono staje się wyznacznikiem prestiżu społecznego. Nie każdego stać na własne kimono. (sad. :c, bo one tak ładnie w tych kimonach wyglądają)


Kaligrafia. 

Japoński system piśmienniczy złożony jest z trzech oddzielnych grup znaków. Największą grupę około 10000 znaków stanowią znaki pochodzenia chińskiego zwane kanji, które zostały wprowadzone w Japonii w IV wieku n.e. W codziennym użyciu jest około dwóch tysięcy znaków kanji. Pozostałe dwie grupy to powstałe w Japonii sylabariusze, określane jako kana: hiragana i katakana, stosowane do zapisu fonetycznego, litery odpowiadają głoskom, tak jak w alfabecie rzymskim. Każdy z tych sylabariuszy składa sie z 46 znaków. Hiragana stosowana jest obecnie do zapisywania rodzimych słów japońskich, natomiast katakana do zapisu zagranicznych nazwisk oraz nazw geograficznych (w przypadkach, gdy nie są one zapisywane w kanji), japońskich słów pochodzenia obcojęzycznego, wyrazów dźwiękonaśladowczych, pewnych nazw naukowych oraz do podkreślania pewnych słów lub wyrażeń w tekście.

Hm, to na tyle. Następne notki będą już o wiele, wiele ciekawsze. :)

Kultura Japonii, cz. I

Witajcie, dziś pierwsza z kilku przewidzianych notek o Japonii.

Pewnie każdy wie, gdzie leży ten kraj. Ale czy wiemy coś o jego kulturze? To chciałabym wam dziś przybliżyć. (pewnie rozejdzie się to na kilka notek) A więc miłego czytania. ;)
Na początek Ceremonia Picia Herbaty.

Ceremonia herbaciana, jest typowo japońską formą estetycznego spędzania czasu, polegającą na podawaniu i piciu zielonej herbaty. Zwyczaj organizowania spotkań towarzyskich w celu picia matcha rozpowszechnił się wśród wyższych warstw społecznych w XIV wieku. W kategoriach estetycznych, ceremonia herbaciana polega na podziwianiu pomieszczenia, w którym się odbywa, przylegającego do niego ogrodu, naczyń i przyborów służących do podawania herbaty, a także dekoracji wnętrza, na przykład wiszącego zwoju czy kompozycji z kwiatów. Istnieją szkoły ,w których uczy się sztuki parzenia i picia herbaty. Szkoły te różnią się między sobą szczegółowymi regułami, ale zachowują istotę ceremonii herbacianej.

Ikebana.

Ikebana, czyli japońska sztuka układania kwiatów, dąży do stworzenia harmonii linearnej kompozycji, rytmu i koloru. Sztuka ta to nie tylko kompozycja z kwiatów, ale i z wazonów, łodyg, liści i gałązek. Struktura japońskiej kompozycji z kwiatów opiera się na trzech głównych liniach symbolizujących niebo, ziemię i człowieka. Ikebana wzięła swój początek z rytualnego składania kwiatów w świątyniach buddyjskich w VI wieku. W tych raczej prostych kompozycjach, zarówno kwiaty, jak i gałązki skierowane były ku niebu na znak wiary. Bardziej wyrafinowany styl układania kwiatów, zwany rikka rozwinął się w XVI wieku. Styl rikka, mający odzwierciedlać wspaniałość przyrody, opiera się na założeniu, że kwiaty powinny obrazować Górę Sumeru, mityczną górę w kosmologii buddyjskiej symbolizującą wszechświat. Jest on pełen symboli. Gałązki sosny, na przykład, symbolizują skały i kamienie, a białe chryzantemy oznaczają rzekę lub mały strumień.

Samuraje. 

Samuraje byli wojownikami w okresie od XII wieku aż do początków współczesnej Japonii, tzn. połowy wieku XIX. Podobnie jak średniowieczni rycerze europejscy, honor cenili sobie ponad wszystko. Swój kodeks honorowy nazywali bushido, co oznacza "droga wojownika". Samuraje uważali, że są winni swym panom bezwzględne posłuszeństwo - stawiali je wyżej niż przyjaźń, a nawet więzy rodzinne. Samuraj musiał być zawsze czujny; w każdej chwili mógł ruszyć do walki na rozkaz swego pana, za którego gotów był oddać życie. Rzucał się w najgorętszy wir walki, pragnąc w ten sposób zdobyć sławę. Nie wycofywał się, dopóki nie dostał takiego polecenia i nigdy nie mógł dopuścić do tego, by wzięto go niewoli. Wszystkich samurajów uczono łucznictwa oraz walki na miecze. Byli oni doskonałymi jeźdźcami i bardzo dbali o swe konie. Kiedy samuraj czuł, że zachował się niegodnie, popełniał samobójstwo, rozcinając sobie brzuch w rytuale zwanym seppuku, który często bywa niepoprawnie nazywany harakiri. Po przebiciu sobie brzucha przez samuraja, jego przyjaciel (lub rodzaj sekundanta zwanego kaishaku) błyskawicznym ruchem specjalnie zaostrzonego miecza (najczęściej była to katana) ścinał mu głowę. Samuraj popełniał też samobójstwo, gdy istniała obawa, że dostanie się do niewoli lub gdy polecenie wydane mu przez pana kłóciło się z jego sumieniem.

Origami.

Origami to sztuka składania papieru, znana w Japonii od najdawniejszych czasów, dziś bardzo rozpowszechniona i ogromnie popularna. Nieomal każdy Japończyk potrafi z kawałka papieru wyczarować fantastyczny świat zwierząt i innych postaci czy przedmiotów; pod zręcznymi palcami ożywają, przybierając realne kształty. To, co można wydobyć z kawałka papieru, zależy właściwie od fantazji i znajomości reguł składania. Główną zasadą origami jest zaginanie papieru wzdłuż prostych linii we wszystkich kierunkach - powstałe w ten sposób płaszczyzny są tylko nakładane na siebie symetrycznie.

No to na dziś tyle, ja zmykam po Paulinę i na spacer. Papa.~ Postaram się dodać coś wieczorem.

notka powstała za pomocą wikipedii i strony eioba.pl :3

Takie tam.

Dziś postanowiłam napisać taki mały wstęp do notek o Japonii ale tak minimalnie. :3 Mam długi weekend i postanowiłam go wykorzystać w 100% dla siebie, odpocząć (chociaż i tak siedzę w domu od środy, bo ta choroba. :x). Rekolekcje to jest to! XD"
A więc tak postanowiłam że zrobię takie kilka, może kilkanaście w zależności ile tego wyjdzie, notek o Japonii, trochę o kulturze i zwyczajach, stylach jakie tam panują... Myślałam również aby dać coś o historii, ale wątpię aby ktoś chciał czytać o czymś takim. Chociaż może? Hm? :) Co wy na to?
________________________
Jeeeeeeeeeeeju. *-* "Zakochałam się". Wiecie w kim? We właścicielu najpiękniejszego uśmiechu w Korei. XD Kim Hyun-Joong, jak ktoś oglądał Boys Over Flowers to pewnie wie który to (Ji Hoo). Serio, on ma taki fajny uśmiech. Możecie mnie wziąć za idiotkę czy coś, ale on serio jest słodki. Słodszy niż Taemin(a to już coś) czy Yong-Hwa. Hahahah, jestem głupia rly. Nie wiem czemu tutaj to piszę bo w sumie mogę zaspamić czymś takim na fotoblogu, ale co tam. To ostatni raz kiedy piszę takie głupoty. Znowu zaczęłam słuchać Big Bang i MBLAQ, trochę czasu minęło od kiedy ostatni raz ich słuchałam.
Kończę tę bezsensowną notkę i powracam do słuchania muzyki.

K-dramy.

Witajcie, choroba ciąg dalszy. Zaczęłam zbierać materiały na notki o Japonii. Ale pomyślałam że w między czasie napisze coś o k-dramach, czyli koreańskich serialach. Nie oglądałam ich dużo, a połykam jedną serie za drugą. Oglądam jak nałogowiec(głupie co nie?), a potem narzekam że tak szybko się skończyła dana seria. D: Eh, z anime mam tak samo. Dobra, a oto mały zbiór koreańskich seriali które obejrzałam:
(Powodzenia w czytaniu moich wypocin. :))
You're Beautiful- była to moja pierwsza drama,i od pierwszego odcinka się w niej zakochałam.Aktorzy bardzo przypadli mi do gustu, muzyka też przyjemna dla ucha,(wygląd aktorów dla oka :D). Drama opowiada o Go Mi Nyu ( Park Shin Hye )która  wiedzie sobie spokojne życie w klasztorze z zamiarem zostania zakonnicą.(ja na początku takie: O.O") Gdy była mała jej ojciec zmarł, a matka odeszła. Zostaje poproszona przez nie jakiego Pana Ma- menadżera jej brata Go Mi Nam, aby udawała brata, ponieważ ma on podpisać kontrakt z nie jaką grupą A.N.JELL... Drama naprawdę przyjemna potrafiłam się na jednym odcinku popłakać, nie koniecznie ze śmiechu.

Heartstrings- ta drama zdecydowanie podbiła moje serce. Gra w niej Jung Yong Hwa, z zespołu C.N.BLUE, również grał w YB, tak samo jak Park Shin Hye.  Drama opowiada o studencie muzyki nowoczesnej Lee Sin(Yong Hwa. który nie interesuje się niczym innym poza muzyką. Na początku lubi nauczycielkę tańca z uniwersytetu, lecz zmienia się to gdy poznaje Lee Kyu Won, studentkę koreańskiej muzyki tradycyjnej która jest tak pochłonięta studiami że nie widzi nikogo i niczego poza nimi. Za namową przyjaciółek idzie na koncert The Stupid zespołu którego wokalistą jest Lee Shin, chłopak od początku ją oczarowuje... Tak wiem oklepany schemat, połowa dram ma taki sam. Ale bardzo przypadła mi do gustu, ze względu na aktorów(znowu. :x), muzykę(tradycyjne koreańskie instrumenty w połączeniu z brzmieniem muzyki nowoczesnej). I o dziwo, nie zauważyłam aby się momentami bardzo ciągnęła.

Oh! My Lady- drama z Siwonem z Super Junior. Ten serial momentami się strasznie ciągnął, tak do 4 odcinka to była moim zdaniem katorga, bo nie było nic konkretnego. Główna bohaterka dramy, była urocza ale brzydka. A Siwon to Siwon. *-*  To może w skrócie tym razem : serial jest o aktorze który dostaje pod swoją opiekę dziecko, a jak się okazuje to jest jego dziecko. Ze względu na to że on nie może sobie poradzić  z tym wszystkim pomaga mu Yoon Kae Hwa, 35 letnia rozwódka z dzieckiem które jest pod opieką jej byłego męża. Plusem tej dramy były dzieci, które były słodkie i urocze oraz Siwon. XD" Uśmiałam się na niej strasznie, główna bohaterka to taka typowa mamuśka. W sumie polecam, tylko akcja mogłaby się momentami tak nie ciągnąć.

Kgotboda Namja- czyli po prostu Boy Over Flowers. Co tu dużo mówić, kolejna drama która mi się podobała, zabierałam się do niej długo. Ale w końcu postanowiłam i nie żałuję, już od 1 odcinka mnie wciągnęła. Chłopaki z F4. *-* , główna bohaterka dramy była śliczna i urocza. XD" Tym razem mogę powiedzieć że wszystko było idealne. Nawet ubiór Jan Di(główna bohaterka), co mnie zdziwiło. Główna bohaterka podpada chłopakom z F4(jest to 4 najbardziej wpływowych chłopaków w całym liceum Shin Hwa, i jak podpadnie się im to i całej szkole również), od tego zaczynają się różnorodne perypetie od nienawiści po miłość między Go Jun Pyo i Jan Di. No i ofc piosenka SHINee, piosenką przewodnią KN.

Playful Kiss- najlepsza drama poza YB jaką widziałam do tej pory, nie ciągnęła się i zakochałam się w głównym bohaterze XDD(Hyun-Joon Kim,awww *-*) Jak ktoś oglądał anime Itazura na Kiss to bd wiedział o czym jest ta drama. Kilka rzeczy jest po przeinaczane  ale to ekranizacja tego anime. Skończyłam ją oglądać właśnie dzisiaj, i naprawdę urocza  dramka. Tylko cały czas ją trochę porównywałam do anime. :c Co tu dużo mówić jedna z moich ulubionych/

Oglądałam jeszcze: Secret Garden  i  Bad Boy co mi akurat do gustu nie przypadły.  Po za tym z japońskich widziałam adaptację Death Note (1 i 2), Paradise Kiss i Nanę. Ogólnie nie lubię dram japońskich, miałam obejrzeć Hana Yori Dango, ale kurde jakoś mnie nie ciągnie do tego. Wolę koreańskie. XD" Chociaż filmy japońskie są akurat fajne. :3

Hyun-Joon Kim. *-*

Jung Yong-Hwa. *-*

Park Shin Hye. 

A wy jakie bardziej wolicie japońskie czy koreańskie? :3 Polecacie jakieś fajne, i jaka jest wasza ulubiona?

Ulzzang.

Eh, źle się czuję. D: Byłam dziś w szkole na 2 lekcjach i wróciłam do domu.Nie czuję się za dobrze, ale postanowiłam dodać notkę. Dziś mam zamiar napisać coś na prośbę Nataniello, czyli o pięknych Koreańczykach  - Ulzzang.

Ulzzang, to osoba z piękną twarzą, która zdobła sławę w Internecie przez publikowanie swoich zdjęć. (hm, coś takiego jak w Polsce strona maxmodels. )Korzystają  z koreańskiego portalu CyWorld, ale bywa też tak, że są podchwytywani przez agencje i stają się widoczni w oficjalnych mediach. Ich sposób ubierania się jest artystyczny i szykowny zarazem. Makijaż  skupia się głównie na oczach, a ogromne soczewki typu np: 'circle-lens' to jest obowiązek! Swoją drogą te soczewki wyglądają zabójczo.
Wielu z nich interesuje się fotografią, a więc sami sobie nawzajem robią zdjęcia. W Korei, szczególnie w Seulu, istnieje wiele klubów i kawiarni specjalnie dla Ulzzangów, osoby takie stają się często modelami sklepów internetowych z ubraniami, kosmetykami i perukami. Legendą obrosły już specjalne diety Ulzzangów które pozwalają im utrzymać bardzo niską wagę. ( To mnie zainteresowało. Ciekawa jestem tej diety, bd musiała poszukać coś więcej na ten temat. XD)
                                                                         ~ Gosia.


Filmik pokazujący zdjęcia Ulzzang. :3

blog który zainspirował mnie do napisania notki, który jest naprawdę moją małą skarbnicą wiedzy na temat Azji to azjatyckicukier. 

K-pop co to takiego ?

Witajcie. Jestem strasznie leniwa, naprawdę uhh. :x 

Zróbcie coś żebym nie była takim leniem. Weekend spędziłam na oglądaniu Kgotboda Namja. Postaram się kiedyś o niej napisać. I ogl był w porządku. Dziś miałam lekcje do 10:45, dzięki temu poniedziałki mają dla mnie sens. :)  Napiszę notkę i zmykam do biologii, eh. 

Dziś mam zamiar napisać coś o KOREAŃSKIM POPIE. 

Terminem tym określa koreańską muzykę popularną, która coraz bardziej znajduje swoich fanów w Europie.

K-pop  to gatunek muzyczny składający się z muzyki pop, tańca, electropop, hip hop, rock, R & B i muzyki elektronicznej pochodzący z Korei Południowej. Oprócz muzyki, K-pop stała się popularną subkulturą wśród nastolatków i młodych dorosłych na całym świecie, powodując duże zainteresowanie modą i stylem koreańskich grup idoli i śpiewaków. Wyróżniamy zespoły, piosenkarzy tj.: SHINee(chyba obowiązkowy zespół, dla fana k-popu moim zdaniem), Super Junior, Big Bang( zdobyli w 2011 roku nagrodę MTV EMA), C.N BLUE, 2NE1, U-Kiss, BEAST, T-Ara, SNSD(też dosyć sławne dziewczyny, widziałam je ostatnio na TVN24 :D), MBLAQ, Kan Mi Youn.

                                             ~ miłego słuchania, Gosia.

Kilka próbek :3

Coś o j-rocku.

Eh, w końcu mam dłuższą chwilę aby wejść i napisać coś dłuższego tutaj. Tydzień jak zawsze pracowity, ale w końcu piątek. Nie mam siły, nienawidzę takich tygodni jak ten, strasznie ciężkich że tylko wstaje, szkoła, po szkole lekcje nauka i spanie. I tak codziennie przez 5 dni. Ale mamy weekend, odpocznę sobie. Przydałoby się trochę dłuższe wolne, nie sądzicie?

Chciałabym dziś napisać coś o japońskim rocku.
Japoński rock- nurt muzyki japońskiej który odwołuje się do europejskich i amerykańskich jak rock alternatywny, a także punk, metal, metal symfoniczny, muzyka elektroniczna i wiele wiele  innych. W j-rocku występuje wiele gatunków muzycznych więc ciężko go nazwać gatunkiem. Do zespołów j-rockowych można zaliczyć : The GazettE, X-JAPAN, Girugamesh, ScReW,  An Cafe, Versailles, Miyavi(obowiązkowa pozycja dla fanów j-rocka moim zdaniem), Dir En Grey, LM.C.



To może kilka próbek:

Tolerancja?

Dziś miałam małą "rozkminę", zastanawia mnie dlaczego ludzie są tak nietolerancyjni. Rozumiem że można nie lubić homoseksualistów,czy jakiejś subkultury(np.Emo czy Punk) ale trzeba to ogłaszać całemu światu? Trzeba ich wyzywać? Tacy ludzie naprawdę mnie drażnią. Jesteśmy tylko ludźmi, każdy z nas jest inny, każdy lubi co innego, i ma inne preferencje(np. zainteresowanie się tą samą płcią) trzeba ich za to krytykować, wyzywać? Wiem każdy z nas ma prawo do wyrażania swojego zdania ale bez przesady, czasem można zranić drugą osobę.. No, to tyle co na ten temat sądzie, mogłabym się naprawdę rozpisać na ten temat ale to innym razem.

Takie tam  C.N.BLUE (eh uwielbiam ich, a w szczególności Yong-Hwe! <3)
______
Nie lubię niedziel, ale ta okazała si naprawdę przyjemna. Spotkałam się z D. było miło. Porobiłyśmy zdjęcia. <ok> No i oczywiście pierwszy raz od września chyba, grałam w kosza. Jakie to przyjemne było. ^-^
Zdjęcie właśnie z dziś, urzekł mnie ten widok.
Skończyłam oglądać dramę Oh! My Lady, okazała się naprawdę fajna. Wątek miłosny rozwijał się dosyć powoli więc momentami się ciągnęła, gra Siwona (Super Junior) naprawdę mnie urzekła, główna                     bohaterka niezbyt urodziwa ale miała to coś. No i oczywiście dzieci sama słodycz.  Papa.
                                                                                                                  ~Gosia.

Witam.

A więc tak. Zaczynam pisanie bloga, sama nie wiem dlaczego. Ale wiem że mam nieodpartą ochotę podzielić się swoimi przemyśleniami z innymi. Interesuję się Azją  w szczególności Japonią, Singapurem i Koreą. Uczę się japońskiego, oglądam k-dramy i anime, czytam mangi. Lubię pisać, bez różnicy co czy to opowiadania, czy też artykuły..Lubię geografię i historię. Nie cierpię matmy, matma to zło. Z muzyki to lubię k-pop, j-rock, rock, metal i ..reggae, jestem również wielką fanką twórczości jak i samej Lady Gagi. Według mnie polski pop jak i większość zagranicznego(czyt. to co po angielsku) to chłam, piosenka musi być naprawdę dobra żeby mi się spodobała.

                                                                                            ~Gosia.
Tak na początek:

 ~

                                                                                                                              .