Homo Japonia.

Tanoshii wpadła na pomysł aby zrobić notkĘ o homoseksualizmie w Japonii i Korei .Uważam ,że jest to wspaniały pomysł ,gdyż na pewno każdy z was się nie raz zastanawiał lub czytał coś na ten temat.My chcemy wam przybliżyć czy azjaci zachowują się tak samo jak w Polsce  w stosunku do tej orientacji  czy wręcz przeciwnie ?


No więc kontakty homoseksualne w Japonii nie podlegają żadnej karze, a minimalny wiek uprawniający do współżycia seksualnego wynosi 13 lat(troszeczkę obrzydliwe ) i jest równy dla kontaktów homo-, jak i heteroseksualnych. Niemniej jednak w niektórych prefekturach próbowano podnieść wiek dopuszczający współżycie seksualne wśród gejów na minimum 17 - 18 lat.A jednak jedynym okresem w historii Japonii, kiedy kontakty homoseksualne zostały uznane za przestępstwo, była epoka Meiji. W 1873 roku zakazano kontaktów seksualnych pomiędzy mężczyznami pod groźbą kary pozbawienia wolności do 90 dni. Było to uwarunkowane naciskami niektórych zachodnich elit politycznych, a także rosnącymi wpływami wiktoriańskiego kodeksu obyczajowego, purytańskiego systemu norm i wartości, jak również ówczesnej wiedzy medycznej. Ponieważ kryminalizacja homoseksualizmu była obca kulturze Japonii, a co za tym idzie normom i wartościom społeczeństwa japońskiego, które nigdy nie potępiało homoseksualizmu (zarówno kobiet, jak i mężczyzn), prawo to zostało zniesione już w 1880 roku.Media natomiast
 najczęściej prezentują obraz, w których geje pokazywani są w nich w kontekście komediowym jako mężczyźni próbujący bezskutecznie być kobietami, a lesbijki odwrotnie ― jako wyzwolone i wyzywające chłopczyce. Niemniej jednak w ostatnich latach wizerunek osób LGBT w mediach zaczął się zmieniać.
Scena mniejszości seksualnych w Japonii jest dość bogata i urozmaicona, zwłaszcza w dużych miastach, z czego najlepszą ofertą mogą się pochwalić Tokio,Nagoja,Osaka,Jokohama,Fukuoka i Sapporo, gdzie działa wiele barów, dyskotek, klubów karaoke, sklepów, hoteli miłości, kin, agencji towarzyskich, seksklubów i saun dla gejów, lesbijek i transwestytów.
Począwszy od 1992 roku w stolicy, co roku mają miejsce międzynarodowe festiwale, podczas których prezentowanych jest po kilkadziesiąt filmów o mniejszościach seksualnych z różnych krajów świata, głównie z Azji.
W 2003 roku Aya Kamikawa została pierwszą otwartą transgenderystką, która zgłosiła swą kandydaturę na stanowisko urzędnika w jednym z urzędów administracji miejskiej w Tokio. Była jedną z 72 kandydatów przypadających na 52 miejsca i choć z początku władze nie chciały jej powierzać tak wysokiego stanowiska, to udało jej się osiągnąć cel.
Ruchy mniejszości seksualnych w Japonii nie mają przeciwników w postaci ugrupowań nacjonalistycznych, skrajnie prawicowych partii politycznych i stowarzyszeń religijnych, które w niektórych krajach aktywnie sprzeciwiają się przyznania równych praw mniejszościom seksualnym. Choć nacjonalizm, ksenofobia, rasizm i patriotyzm w japońskim społeczeństwie są powszechne, to homoseksualizm w kulturze tej nie jest traktowany w kategoriach zagrożenia dla narodu i społeczeństwa. W Japonii nie ma żadnych akcji i kampanii zwalczających ruch LGBT. Wyznawców religii monoteistycznych, których większość odłamów akty homoseksualne utożsamia z grzechem, w Japonii jest bardzo niewielu, toteż ich protesty są znikome i niezauważalne. Jednakże działalność organizacji LGBT, prężnie rozwijająca się w krajach cywilizacji zachodniej, w Japonii cieszy się niewielkimi wpływami. Prawa, o które walczą aktywiści ruchu mniejszości seksualnych nie cieszą się szczególnym zainteresowaniem społeczeństwa.
Można powiedzieć ,że Japonia jest rajem dla homoseksualistów bardzo podoba mi się to ,że są tolerancji i ta mniejszość nie jest marginesem społecznym co można zobaczyć w naszym kraju D: